پرهام ، نفس زندگی

پرهامم ، با بودنت شدی زندگی دوباره ام.شدی نوشداروی لحظه لحظه ی بودنم. شدی نفس زندگیم.شدی همه ی دار و ندارم.وقتی نگاه می کنی غرق در درنیای ذلال و پاکت می شوم.وقتی به قدرت ایزد پاک ، زبان به سخن می گشایی، دنیا در مقابلم هیچ می شود و می شوی دنیایم.چه بگویم از مهربانی خدایم که هر چه بگویم کم است خداوند بزرگ را سپاس که یکی از فرشتگان آسمانی اش را نثارم کرد.امیدوارم لایق فرشته زمینی ام باشم.تمام تلاشم را می کنم تا به بهترین درجات انسانی برسانمت. مرد کوچکم ، می خواهم به دور از همه ی اما و اگر و شایدها به سرانجام برسانمت.غرق در دنیایت شوم.ذلال ذلال.آنقدر دنی...